۱. انسجام و ساماندهی خدمات حمایتی و اجتماعی .

۲. تکیه برکرامت انسانی و هویت بخشی آحاد جامعه بمنظور توانمندسازی آنان .

۳. کاهش آسیب های اجتماعی و خشونت .

۴. مقتدرسازی افراد وگروههای اجتماعی .

۵. گسترش مشارکت نهادهای مردمی .

۶. ارتقاء رفاه ، سلامت روانی اجتماعی و کیفیت زندگی .

۷. دستیابی به احساس رضایت از زندگی در حوزه های فردی وخانوادگی و اجتماعی .

۸. کاهش وپیشگیری از معلولیتها .

۹. تحکیم بنیان و کیان خانواده وتوانمند سازی این نهاد مقدس .

۱۰. توسعه و فرهنگ مشارکت و ایجاد احساس تعلق اجتماعی . (ابراهیمی ، ۱۳۹۰ ص ۱۳)